Był to pierwszy myśliwiec, który został w całości zaporojektowany i zbudowany po okiem Nowej Republiki przez FreiTek Incorporated. Specjalnie dla tego statku został zaprojektowany też nowy rodzaj robota astromechanicznego R7, który w znaczym stopniu polepszył możliwości E-winga. Okazało się bowiem, że mózg droida R2 nie jest w stanie poradzić sobie z obsługą skomplikowanych systemów E-winga. Nowa Republika wprowadziła do służby dwa rodzaje maszyny. Podstawowa wersja "A", miała 11,2 metra długości i uzbrojona była w trzy ciężkie działka laserowe a także w wyrzutnię torped protonowych (jedną, umieszczoną centralnie pod kadłubem, mieszczącą 18 pocisków). Model "B" był z zewnątrz identyczny jak wersja "A", z tą różnicą, że Mon Calamariańscy technicy potroili moc wyjściową systemów broni. To sprawiło, że myśliwce te były niezwykle potężne, ale niestety prowadziło to czasami do przegrzania broni. Przyczyna tej zmiany była prozaiczna. Otóż Użyty oryginalnie w wersji A syntetyczny gaz tibanna sprawiał, że działka szybko traciły moc.
Poza tym, maszyny te były bardzo szybkie, niemalże jak A-Wingi, gdyż rozwijały prędkność 110 MGLT.
E-Wingi pierwszy raz weszły do służby podczas obrony Nowej Republiki przeciwko atakom Admirała Thrawna. Już rok później myśliwce te stały się integralną częścią floty Nowej Republiki. Walczyły także przeciwko odrodzonemu Imperatorowi na Byss. Ich wspaniałe osiągnięcia sprawiły, że stopniowo zaczęły zastępować starsze myśliwce typu X.